Verslag training 12 september 2017 - Jeep

En ja hoor, daar stonden we vanavond toch maar weer liefst met z'n elven aan de start bij de Halve Bol. Zeker als je weet dat een aantal getrouwen verhinderd was om mee te trainen, was er opnieuw een goede opkomst.  
Onze gastheer en gastvrouw voor vanavond Peter en Brigitte leidden ons eerst langs het enigszins glibberige jaagpad van de vaart richting parkeerplaats ING-terrein. 

Na enkele inleidende oefeningen onder leiding van Brigitte nam Peter het stokje over. Peter vertelde iets over Chi-running, voor mij in ieder geval iets onbekends en voor de meesten ook had ik de indruk. Het heeft vooral te maken met ontspannend lopen, heel leerzaam allemaal. Dat hebben we direct in praktijk gebracht door te proberen Chi-runnend naar het Beeld van de Verdwenen Boer te lopen. 
Na een paar opdrukoefeningen, die iets minder "Chi" voelden, was de opdracht twee rondjes rond de kerk, waarbij de tweede sneller moest. De één pakte dit wat serieuzer op dan de ander, maar dat mocht de pret niet drukken. 

Op het parkeerterrein bij de Volkstuinen kon het sprintvermogen worden getest door eerst naar de volgende lantaarnpaal te lopen, daarna naar de tweede, derde en tot slot de vierde. Vervolgens naar het viaduct waar drie keer het talud werd opgelopen. Een populaire bezigheid ook van anderen want het is soms filelopen aldaar. 
Tot slot richting oude park voor nog een rondje vijver om daarna terug te keren naar de Halve Bol/bruggetje ingang Westerpark. 

Ondanks het mooie weer viel op de terugweg de avondschemer al een beetje in. Nog even en de hardlooplampjes mogen weer aan, zo snel gaat het dan alweer.  Toch kan ook dat ons zonnige humeur niet bederven: we blijven Doorlopers. 
Bedankt Brigitte en Peter voor jullie gevarieerde training van vanavond! Anita en Evelyn zijn volgende week onze leidsters, dus opnieuw succes verzekerd!

Winschoten 100 km - Tobias

Three weeks before the Spartathlon, Winschoten 100 km as the last 'training' before easing off the training a bit. The plan was to run a sub9 and be reasonably fresh afterwards. My 100 km pr was 8:46 and i knew a could beat that pretty easily and that temptation was a bit too big. 

The first lap i ran together with Sophia Sundberg in 4:35 pace (who would go on and win the women's race), then geared down to 5:00 pace, which felt comfortable. It was raining the first 3-4 hours, but it wasn't cold and there was almost no wind. Later the sun would break through occasionally. 

I ate a little less than normally, one gel + sports drink every lap/50 mins and that seemed to work well. No serious stomach issues. at 80 km i had a small dip and had to fight a bit to maintain 5:00 pace. 

Nog een paar meter tot de finish in Winschoten (100 km). Eindtijd 8:11:47 en een 14e plaats overal. Fotograaf: Jesse.

Finished in 8:11:47, a fat pr with more than 30 minutes. Next year, we'll go for that sub8 100 km! now it's all about that big Greek thing!

Tevens natuurlijk onzettend trots op de jonge god Jesse die een pb liep op de 50 km in 3:58!

- Tobias

Hollands Duintrail - Evelyn

De laatste paar jaar vind ik trailloopjes het allerleukste om te doen, vooral als er een beetje op- en neer in zit. Daarvoor reis je dan af naar de Ardennen, of Zuid-Limburg. Maar dichterbij huis zijn de duinen natuurlijk ook geweldig.

De Hollands Duintrail die dit jaar voor het eerst georganiseerd werd, begon op bij de allerlaatste strandtent van het strand van Noordwijk. Mooi plekje dus. Carin, Wilma en in reisden er samen naar toe (trein + bus + klein stukje lopen), net op tijd voor de start van de 30km die Wilma ging lopen. Carin en ik startten een uurtje later met onze 20km. Heel handig want zo finishten we allemaal ongeveer tegelijk. (Wilma was er natuurlijk als eerste, dat spreekt voor zich).

Start van de 30 km met Wilma in het geel

Het weer was perfect. Fris windje, blauwe lucht, schitterende wolkenformaties, en felle zon. Voor de start werden we toegesproken door de boswachter, de burgemeester van Noordwijk én de organisatie. Maar de start zelf ging lekker informeel, gewoon met z'n allen aftellen en rennen maar. Het eerste stuk was direct flink zwaar. Mul zand op het strand en na ongeveer een kilometer gingen we een nóg mullere strandopgang over. Maar daarna werd het makkelijker. Veel schelpenpaadjes, een enkel zandpad, en wat stukjes verhard fietspad (helaas). Het was prachtig. Mooie uitzichtpunten (wel even klimmen natuurlijk), stukken bos (lekker koel) en heerlijke duinpaadjes. De route was goed aangegeven met pijlen en linten, maar toch liep ik één keer bijna fout. Precies wat me tijdens de Bouillonante ook overkwam: op een breed, vlak pad, waar je dan lekker in cadans en een beetje in trance raakt en vergeet op de linten te letten. Gelukkig riep de loopster achter me "hé we moeten hier naar links!".

Na 10 km gingen we weer het strand op, met de zon recht voor ons en de wind achter. Ik liep wel lekker, maar de zon en het zweet deden pijn aan mijn ogen, dus ik keek toch uit naar het moment waarop we weer van het strand af mochten, hoewel de zee er superaantrekkelijk uitzag: diepblauw en met een prachtige branding. Ik wilde er wel gelijk inspringen, maar dat moest nog even wachten.

Na de drie kilometer op het strand volgde weer een prachtig stuk door de duinen, en een venijnig staartje. Dezelfde mulle strandopgang over waar we ook begonnen waren en daarna niet over het strand, maar over een pad onderlangs de duinrand waarin je tot over je enkels wegzakte. Pffff. De finishboog was in zicht, maar kwam maar heel langzaam dichterbij.

Uiteindelijk heb ik er officieel twee uur en elf-en-een-halve minuut over gedaan. Wilma was er al, en Carin volgde na een paar minuutjes. En nu kon ik dan wel lekker de zee inrennen. Wat was dat heerlijk! Zo wil ik elk loopje wel afsluiten.

Evelyn